• Polski
  • English
    • Contrast
    • Font

Dyrektor Instytutu Interdyscyplinarnych Badań Historycznych Uniwersytetu Kaliskiego, prof. Krzysztof Walczak oraz Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk – Komisja Naukowa z przewodniczącym dr hab. Makarym Górzyńskim, zapraszają na kolejny wykład w ramach cyklu spotkań naukowych. Tym razem wysłuchamy prelekcji prof. Waldemara Łazugi pod intrygującym tytułem “Czy należy bać się masona?”.

Wykład obejmuje następujące zagadnienia:

“Czarna” i “biała” legenda masonerii. Różne genealogie. Symbolika, szyfry i rytuały masonerii. “Oda do radości” i “Oda do młodości”. Masoneria polska. Czy można bez niej zrozumieć polską historię i patriotyzm? Masoni w Polsce wczoraj i dziś. Od hymnu do elementarza. Od Henryka Dąbrowskiego do Mariana Falskiego.

Spotkanie odbędzie się 26 czerwca (czwartek) o godz. 18:00 w sali wykładowej na I piętrze Rektoratu Uniwersytetu Kaliskiego im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego, pl. W. Bogusławskiego 2 w Kaliszu (wejście główne od strony placu).

WALDEMAR ŁAZUGA – członek Polskiej Akademii Umiejętności, profesor Uniwersytetu Kaliskiego im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego oraz profesor-senior Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.

Rocznik 1952. Urodził się w Świdwinie (na Pomorzu). W latach 1971 – 1975 studiował na Wydziale Historyczno – Filozoficznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od II r. studiów realizował program historycznych studiów indywidualnych poszerzonych o przedmioty z dziedziny prawa, historii sztuki i socjologii. Od początku jego opiekunem naukowym był prof. dr hab. Janusz Pajewski. Studiując w takim trybie ukończył studia na rok przed terminem. W 1975 r. objął na Uniwersytecie asystenturę. Zarówno promotorem jego magisterium, jak i doktoratu (w 1979 r.) był profesor Janusz Pajewski. Obie prace otrzymały wyróżnienie. W 1982 r. doktorat ukazał się drukiem („Michał Bobrzyński. Myśl historyczna, a działalność polityczna” PWN Warszawa). Miał ponad 20 recenzji i doczekał się trzech wydań.

Na UAM przeszedł wszystkie szczeble akademickiej kariery – od asystenta do profesora zwyczajnego. W 1990 r. uzyskał habilitację na podstawie wyróżnionej rozprawy: „Rządy polskie” w Austrii. Gabinet Kazimierza hr. Badeniego. Potem stopniowo powiększał swój dorobek naukowy. Wespół z prof. Januszem Pajewskim opublikował biografię Gabriela Narutowicza (należała do najlepiej sprzedających się książek w kraju). A także – już samodzielnie – niewielkie studium o swoim mistrzu. Odbywał naukowe staże w Austrii, Niemczech i Czechach. Wygłaszał wykłady we wszystkich większych ośrodkach akademickich kraju, a także w Pradze, Berlinie, Wiedniu, Rzymie, Kijowie, Lwowie i Mińsku. Napisał trzy podręczniki szkolne do historii. W 1999 r. został profesorem tytularnym. Od lat współpracuje z mediami. Publikował w wielu gazetach i czasopismach (Tygodnik Powszechny, Polityka, Gazeta Wyborcza, Rzeczpospolita, Przegląd Polityczny, Głos Wielkopolski i innych).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego, Medalem Wojewody Wielkopolskiego im. Witolda Celichowskiego, Medalem Edukacji Narodowej, Medalem Labor Omnia, godnością Lidera Pracy Organicznej i in.