Studenci Wydziału Prawa odnieśli znaczące sukcesy w I Letnim Międzynarodowym Konkursie na Esej Naukowy, organizowanym przez Instytut na rzecz Nauk o Życiu, Środowisku i Klimacie w Toruniu. Konkurs miał na celu promowanie badań i refleksji nad problematyką zmian klimatycznych w kontekście praw człowieka oraz ich społecznych konsekwencji.
W Kategorii I – „Zmiany klimatu a prawa człowieka” pierwsze miejsce zajęła Joanna Adamus za esej pt. „Zmiany klimatyczne a prawa człowieka w Afryce”. Drugie miejsce zdobyła Kinga Lis, autorka pracy „Prawo do przyszłości. Klimat jako wyzwanie dla praw człowieka XXI wieku”.
W Kategorii III – „Społeczne konsekwencje zmian klimatycznych” triumfowała Zuzanna Lewandowska z esejem „Społeczeństwo w obliczu kryzysu klimatycznego: społeczne konsekwencje zmian klimatycznych w Polsce”, a drugie miejsce przyznano Karolowi Adamusowi za pracę „Prawa ludów rdzennych wobec globalnych wyzwań klimatycznych – znaczenie zasady FPIC w ochronie Amazonii”.
Laureaci otrzymali zaproszenie do publikacji swoich prac w przygotowywanej przez Instytut monografii naukowej, poświęconej aktualnym problemom klimatycznym, tworzonej zgodnie ze standardami akademickimi i procesem recenzyjnym. To wyjątkowa okazja, aby ich analizy i wnioski mogły dotrzeć do szerokiego środowiska naukowego.
Dodatkowo nagrodą dla uczestników jest możliwość bezpłatnego udziału w wybranych konferencjach naukowych organizowanych przez Instytut w Toruniu, co stwarza realną szansę na rozwój naukowy oraz kontakt z praktykami i badaczami zajmującymi się problematyką zmian klimatycznych.
Poczucie bezpieczeństwa to fundament pewności siebie – zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Dlatego zapraszamy wszystkie zainteresowane Kobiety do bezpłatnego udziału w programie „Bezpieczna Kobieta” – praktycznych lekcji:
– samoobrony, – reagowania w sytuacjach zagrożenia, – świadomego budowania postawy pewności i kontroli, – bezpieczeństwa w ruchu drogowym, – pierwszej pomocy przedmedycznej, – prewencji kryminalnej.
Zajęcia prowadzone są w Uniwersytecie Kaliskim – w bezpiecznej, wspierającej atmosferze i dostosowane do osób bez wcześniejszego doświadczenia.
Program „Bezpieczna Kobieta” to nie tylko nauka technik fizycznych, ale także wzmacnianie świadomości, odwagi i umiejętności oceny ryzyka. To inwestycja w siebie – w bezpieczeństwo, sprawczość i spokój.
Zachęcamy Panie do udziału w kursie i zadbania o własne bezpieczeństwo!
Kurs rozpocznie się 19 stycznia i zakończy 19 marca.
Zapisy: – Sekretariat Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Kaliskiego – tel. 627679527 – ppłk. w st. sp. dr inż. Mirosław Kuświk – tel. 604505830
Jednej z kluczowych dziedzin współczesnej informatyki – teorii szeregowania zadań – swój wykład poświęcił prof. dr hab. Stanisław Gawiejnowicz z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, który 10 grudnia spotkał się ze studentami Wydziału Politechnicznego.
Profesor przedstawił słuchaczom, jak naukowo uszeregować zadania, aby procesy — od produkcji przemysłowej po zarządzanie projektami — przebiegały szybciej, sprawniej i taniej. Wykład „Jak wszystko zrobić na czas, czyli parę słów o szeregowaniu zadań” pokazywał, jak matematyka i algorytmy wpływają na funkcjonowanie współczesnych technologii.
Od Gantta i Adamieckiego do współczesnych algorytmów
W pierwszej części prelegent omówił historyczne fundamenty tej dziedziny, wskazując pionierów takich jak Karol Adamiecki, Henry Gantt, Vilfredo Pareto czy twórca programowania dynamicznego Richard Bellman. Profesor podkreślił, że choć początki nauki sięgają XIX wieku, jej rozwój przyspieszył szczególnie w drugiej połowie XX wieku wraz z pojawieniem się komputerów i wzrostem złożoności procesów produkcyjnych.
Zastosowania od fabryk Forda po współczesne linie lotnicze
Wykład ilustrowany był licznymi przykładami praktycznymi – od historycznej taśmy montażowej Forda T po współczesne linie produkcyjne Mazdy, Airbusa i Embraera. Prelegent pokazał, że szeregowanie zadań jest kluczowe:
w produkcji masowej,
w systemach operacyjnych komputerów,
w planowaniu projektów,
w logistyce, finansach oraz sektorze militarnym,
w organizacji pracy zespołów.
Jak działają algorytmy, które planują świat
Profesor omówił trzy główne klasy problemów szeregowania:
Szeregowanie na jednej maszynie – w tym m.in. algorytm Lawlera minimalizujący maksymalny koszt zakończenia zadań.
Szeregowanie na wielu identycznych maszynach równoległych – wraz z prostym w implementacji i efektywnym algorytmem McNaughtona.
Szeregowanie na maszynach dedykowanych (flow shop) – gdzie zastosowanie znajduje klasyczny algorytm Johnsona.
W przystępny sposób wyjaśnił różnice między zadaniami podzielnymi i niepodzielnymi, omówił podstawowe pojęcia, a także pokazał na diagramach Gantta-Adamiecki, jak wyglądają harmonogramy tworzone przez poszczególne algorytmy.
Wnioski: matematyka, która usprawnia rzeczywistość
W podsumowaniu prof. Gawiejnowicz zaznaczył, że choć dla części problemów szeregowania zadań znane są algorytmy optymalne o złożoności wielomianowej, to istnieje wiele praktycznych problemów dla których złożoność obliczeniowa należy do klasy NP-trudnych.
Wykład cieszył się dużym zainteresowaniem pracowników i studentów Wydziału Politechnicznego, stanowiąc wartościowy most między teorią a praktyką nowoczesnych systemów produkcyjnych i informatycznych.
Rynek pracy pełen jest powtarzalnych fraz, które kandydaci wrzucają do CV niejako z przyzwyczajenia. „Uważność na detale” (ang. attention to detail) to jedno z najczęściej pojawiających się haseł – zazwyczaj traktowane jako ozdobnik w sekcji umiejętności miękkich, bez głębszego uzasadnienia. Takie podejście jest jednak ryzykowne, ponieważ może poważnie zmniejszyć szanse na pomyślny wynik rekrutacji. W gospodarce napędzanej wiedzą i danymi rośnie znaczenie zdolności do precyzyjnego weryfikowania informacji i analitycznego śledzenia przebiegu procesów. Firmy działające w branżach technologicznych oraz finansowych nie poszukują kandydatów, którzy ograniczają się do deklaracji skrupulatności, lecz takich, którzy potrafią ją udowodnić, chociażby poprzez regularne stosowanie procedur autokontroli przed oddaniem efektów swojej pracy.
Dlaczego jedni pracownicy są bardziej skrupulatni od innych?
Różnice w tym, jak ludzie zauważają drobne nieścisłości, da się dobrze wyjaśnić przez sumienność – cechę opisywaną w modelu tzw. Wielkiej Piątki (ang. Big Five). Ustalenia z obszaru psychometrii pokazują, że właśnie ta cecha najczęściej przekłada się na skuteczność w pracy, niezależnie od zawodu. Nie chodzi jednak o pedanterię ani perfekcjonizm, które przy nadmiarze hamują działanie, lecz o świadome zarządzanie uwagą i kontrolę własnych poznawczych zasobów tak, aby błędy wychwytywać możliwie wcześnie.
Z perspektywy neurobiologii stoją za tym m.in. sprawnie działająca kora przedczołowa oraz mechanizmy wykonawcze, obejmujące hamowanie reakcji impulsywnych oraz zdolności pamięciowe. Osoba o wysokim poziomie uważności nie ulega presji czasu, która zachęca do chodzenia na skróty, i zamiast tego wybiera dokładniejszą analizę. W organizacjach, w których wielozadaniowość stała się standardem, intencjonalne skupienie uwagi na wąskim zakresie bodźców i dostrzeganie anomalii w danych albo w kodzie świadczą o dojrzałości poznawczej, a nie o wolniejszym tempie.
Ile kosztują błędy? Jakość w ujęciu ekonomicznym
Pomijanie drobiazgów niemal zawsze ma finansowy wymiar, a dzieje dużych firm pełne są przykładów, w których niepozorna pomyłka uruchamiała kosztowną lawinę. W podejściu jakościowym często przywołuje się regułę 1-10-100, opisywaną m.in. w pracach George’a Labovitza, pokazującą, jak rosną wydatki na poprawki wraz z tym, jak późno wykryto błąd. Gdy problem zostanie zauważony już na etapie projektowym, mówi się o jednej „jednostce” kosztu; w trakcie produkcji rachunek rośnie do dziesięciu, a po przekazaniu rozwiązania klientowi sięga stu.
O podobnej skali różnic piszą też ośrodki badawcze, między innymi National Institute of Standards and Technology oraz IBM Systems Sciences Institute, wskazując, że usterki wykryte dopiero po uruchomieniu systemu potrafią być nawet 100 razy droższe do usunięcia niż te wyłapane w czasie projektowania architektury.Nic dziwnego, że w rekrutacjach w sektorach technicznych i finansowych wysoko oceniani są kandydaci, którzy potrafią konsekwentnie utrzymywać wysoki standard jakości pracy. Nie chodzi o iluzję działania bez jakichkolwiek pomyłek, lecz o metodyczne działania ograniczające ryzyko w newralgicznych etapach. Student, który rozumie ten układ zależności, może przedstawić skrupulatność jako sposób na obniżanie kosztów po stronie pracodawcy.
Analiza krytyczna w pracy z raportami danych
Praktycznym sposobem rozwijania uważności na detale, mającym wyraźne przełożenie na przyszłą pracę zawodową, jest analiza raportów i dashboardów tworzonych w Looker Studio (Google Data Studio). W odróżnieniu od statycznych zestawień, raporty analityczne funkcjonują jako system zależny od źródeł danych, definicji wskaźników oraz logiki filtrów, dlatego nawet nieistotne niedopatrzenie w konfiguracji potrafi prowadzić do pozornie przekonujących, a jednak mylących wniosków.
Rzetelna analiza dashboardu polega na ciągłym sprawdzaniu założeń:
poprawności zakresów dat,
sposobu liczenia metryk względem KPI,
kompletności segmentów
wpływu łączenia źródeł danych (np. z GA4, Google Ads lub arkuszy) na agregację, aby uniknąć niezamierzonego zwielokrotnienia wartości.
Taki sposób pracy rozwija myślenie przyczynowo-skutkowe i pozwala wcześniej dostrzegać ryzyka, ponieważ nietypowy przebieg wykresu może oznaczać zarówno zmianę rynkową, jak i efekt błędnej agregacji albo cichej modyfikacji danych wejściowych. W tym ujęciu praca w Looker Studio pełni funkcję narzędzia treningowego dla analitycznego myślenia, które wzmacnia nawyk podwójnego sprawdzania siebie, rozumiany jako kwestionowanie pozornie oczywistych wniosków, identyfikowanie rozbieżności oraz potwierdzanie obserwacji w niezależnych przekrojach, zanim raport trafi do klienta albo osoby decyzyjnej.
Jak trenować koncentrację i nawyk sprawdzania własnej pracy?
Dbałość o szczegóły nie musi być darem, z którym przychodzi się na świat – w dużej mierze wyrasta z tego, jak pracuje mózg i jakie nawyki udaje się wyhodować po drodze. Psychologia poznawcza opisuje zdolność dłuższego skupienia na wymagającym zadaniu jako tzw. deep work, czyli stan intensywnej koncentracji – i podkreśla, że można ją rozwijać. Żeby jednak nasze wysiłki dały wymierny efekt, musimy zapewnić umysłowi odpowiednie warunki do pracy: ograniczyć cyfrowe bodźce i rozpraszacze, by utrzymać uwagę na jednym zadaniu, bez ciągłego przełączania się między aktywnościami.
Dopiero wtedy można przejść do ćwiczeń. Celowa praktyka polega na świadomym wykonywaniu zadania i systematycznym korygowaniu pojawiających się błędów, zamiast odkładania ich „na później”. Można ją trenować na prostych rzeczach, od lektury trudniejszych tekstów, przez sprawdzanie kodu, po porównywanie zestawień liczbowych. Ważnym elementem tego procesu jest także metapoznanie – czyli refleksja nad własnym sposobem myślenia, dzięki której łatwiej zauważyć spadek koncentracji i zaplanować krótką pauzę regeneracyjną.
Checklisty i narzędzia jako wsparcie uważnej pracy
W podejściu do jakości rzadko zakłada się dziś, że ludzka pamięć wystarczy do wychwycenia wszystkich potknięć. Pracę podpierają listy kontrolne i proste procedury sprawdzające, które porządkują działanie w momentach największej złożoności. Autor książki „The Checklist Manifesto”, lekarz i badacz zajmujący się bezpieczeństwem procesów, pokazał, że nawet nieskomplikowane checklisty potrafią wyraźnie ograniczyć liczbę poważnych błędów w środowiskach o podwyższonym poziomie ryzyka, jak medycyna czy transport lotniczy.
U studenta wchodzącego na rynek pracy własne schematy „self-check” mówią o podejściu do obowiązków więcej niż kolejna deklaracja w CV. Nie świadczą o brakach kompetencyjnych ani słabej pamięci, lecz o świadomości skali odpowiedzialności i złożoności zadań. W realiach pracy biurowej przybierają one często formę osobistej sekwencji sprawdzeń przed wysłaniem raportu – osobno pod kątem układu dokumentu, spójności informacji liczbowych oraz poprawności językowej. Rozwiązania technologiczne, na przykład funkcje walidacji w arkuszach kalkulacyjnych, wspierają ten proces, ale nie zastępują krytycznego spojrzenia człowieka. Rekruterzy zwracają uwagę na kandydatów, którzy potrafią przełożyć uważność na konkretne procedury i narzędzia.
Jak pokazać skrupulatność w procesie rekrutacyjnym?
W trakcie rekrutacji samo wpisanie do CV formułki „Zwracam uwagę na szczegóły” niewiele już znaczy. Zwrot ten stracił siłę przekazu i bywa pomijany zarówno przez automatyczne systemy selekcji (ATS), jak i przez osoby prowadzące nabór. Różnicę robi dopiero przesunięcie akcentu z deklaracji na opis działań oraz ich mierzalnych efektów. Chodzi o opowiedzenie historii opartej na faktach, w której skrupulatność znajduje odzwierciedlenie w zmniejszeniu ryzyka albo w realnych oszczędnościach czasu i zasobów podczas wcześniejszych projektów, również studenckich. Znacznie lepiej brzmi wskazanie konkretnego przypadku rozbieżności w planie finansowym projektu czy wyłapanie nieprawidłowości w mechanizmie działania aplikacji niż ogólne zapewnienia o dokładnym sprawdzaniu dokumentów.
Taka narracja przedstawia kandydata nie jako pedanta, lecz jako osobę czuwającą nad jakością pracy i świadomą konsekwencji drobnych zaniedbań. Uzupełnieniem tego obrazu jest sposób reagowania na pomyłki innych – umiejętność udzielania rzeczowego, konstruktywnego feedbacku również działa na korzyść kandydata.
Opowiadanie o doświadczeniu według metody STAR
Podczas rozmowy rekrutacyjnej porządkowanie przykładów według techniki STAR pomaga wiarygodnie pokazać dbałość o szczegóły. Metoda ta pozwala opowiedzieć o konkretnym doświadczeniu w jasnej, logicznej sekwencji, bez uciekania w ogólne deklaracje. Sprawdza się szczególnie wtedy, gdy precyzja pracy miała niebagatelny wpływ na efekt końcowy.
Schemat STAR obejmuje cztery etapy:
Sytuacja – krótkie zarysowanie kontekstu, na przykład przygotowanie raportu na podstawie wielu źródeł danych w dniu, w którym termin był wyjątkowo napięty.
Zadanie – określenie celu, chociażby doprowadzenie raportu lub rozwiązania do stanu wolnego od błędów.
Działanie – opis konkretnych kroków weryfikacyjnych, na przykład porównanie wyników z niezależnym wycinkiem danych oraz ręczne sprawdzenie kilku rekordów, aby upewnić się, że import nie „przesunął” pól lub nie zmienił typów danych.
Rezultat – przedstawienie mierzalnego efektu, przykładowo uniknięcia błędnej decyzji kosztowej, oszczędności czasu zespołu dzięki braku poprawek albo ograniczenia ryzyka reklamacji po stronie klienta.
Taka narracja pokazuje skrupulatność kandydata jako praktyczne narzędzie rozwiązywania problemów. Osoby bez rozbudowanego doświadczenia zawodowego mogą z powodzeniem sięgać po przykłady z projektów akademickich, o ile zachowają tę samą logikę opowieści.
Dlaczego precyzja pracy kształtuje markę osobistą?
Wraz z upowszechnieniem automatyzacji i narzędzi opartych na sztucznej inteligencji coraz wyraźniej widać, że ludzka rola przesuwa się w stronę kontroli, interpretacji i odpowiedzialności za końcowy efekt. Precyzja pracy przestaje być wyłącznie kwestią sprawności operacyjnej, a zaczyna wpływać na to, jak dana osoba jest postrzegana zawodowo. Ci, których działania rzadko wymagają korekt, stopniowo budują zaufanie – nie przez deklaracje, lecz przez powtarzalność efektów. Z czasem przekłada się ona na większą autonomię i powierzanie zadań o wyższym ciężarze decyzyjnym.
W świecie nadmiaru informacji i treści generowanych automatycznie uważność na detale ma dodatkową funkcję: chroni przed błędami, które potrafią wyglądać przekonująco. Krytyczna ocena źródeł i konsekwentne sprawdzanie drobiazgów działają jak ciche zabezpieczenie przed dezinformacją. Na reputację składają się przy tym rzeczy pozornie niewielkie – sposób sformułowania e-maila, spójność raportu, staranność prezentacji. Z perspektywy studenta oznacza to inwestycję rozpisaną na lata, czyli opinię osoby rzetelnej i dokładnej, która z czasem pracuje jak kapitał zaufania i ułatwia dostęp do ambitnych projektów oraz wymagających środowisk.
informujemy, że zgodnie z Regulaminem świadczeń dla studentów i doktorantów Uniwersytetu Kaliskiego im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego stypendium rektora na rok akademicki 2025/2026 zostało przyznane w następujący sposób:
Wydział Nauk Społecznych
Bezpieczeństwo wewnętrzne – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 18
liczba przyznanych stypendiów: 14
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 88,0480
Bezpieczeństwo narodowe – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 19
liczba przyznanych stypendiów: 7
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 106,8820
Logistyka – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 29
liczba przyznanych stypendiów: 16
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 87,4420
Logistyka – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 18
liczba przyznanych stypendiów: 4
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 95,6260
Zarządzanie – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 7
liczba przyznanych stypendiów: 7
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 85,2940
Zarządzanie – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 12
liczba przyznanych stypendiów: 6
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 89,6880
Wydział Prawa
Administracja – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 9
liczba przyznanych stypendiów: 6
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 90,0000
Prawo – studia jednolite magisterskie:
liczba złożonych wniosków: 25
liczba przyznanych stypendiów: 10
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 99,3340
Wydział Politechniczny
Budownictwo – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 14
liczba przyznanych stypendiów: 11
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 80,0000
Elektrotechnika – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 17
liczba przyznanych stypendiów: 13
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 83,2360
Informatyka – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 42
liczba przyznanych stypendiów: 18
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 91,2000
Inżynieria technologii medycznej – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 2
liczba przyznanych stypendiów: 1
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 93,6840
Mechanika i budowa maszyn – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 27
liczba przyznanych stypendiów: 15
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 89,0320
Mechanika i budowa maszyn – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 17
liczba przyznanych stypendiów: 4
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 95,2000
Wydział Medyczny i Nauk o Zdrowiu, Wydział Medyczno-Społeczno-Techniczny we Wrześni
Dietetyka – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 6
liczba przyznanych stypendiów: 2
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 92,5580
Elektroradiologia – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 5
liczba przyznanych stypendiów: 1
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 91,3720
Fizjoterapia – studia jednolite magisterskie:
liczba złożonych wniosków: 45
liczba przyznanych stypendiów: 20
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 88,2500
Kosmetologia – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 18
liczba przyznanych stypendiów: 12
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 88,5000
Kosmetologia – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 15
liczba przyznanych stypendiów: 4
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 94,4440
Lekarski – studia jednolite magisterskie:
liczba złożonych wniosków: 36
liczba przyznanych stypendiów: 17
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 90,7620
Pielęgniarstwo – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 96
liczba przyznanych stypendiów: 56
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 88,0760
Pielęgniarstwo – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 12
liczba przyznanych stypendiów: 3
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 94,0480
Położnictwo – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 5
liczba przyznanych stypendiów: 2
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 93,6360
Położnictwo – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 5
liczba przyznanych stypendiów: 2
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 96,6000
Ratownictwo medyczne – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 15
liczba przyznanych stypendiów: 14
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 85,1420
Ratownictwo medyczne – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 4
liczba przyznanych stypendiów: 3
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 82,1420
Wychowanie fizyczne – studia I stopnia:
liczba złożonych wniosków: 3
liczba przyznanych stypendiów: 2
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 83,0360
Wychowanie fizyczne w zdrowiu publicznym – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 2
liczba przyznanych stypendiów: 1
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 720,0000
Zdrowie publiczne – studia II stopnia:
liczba złożonych wniosków: 7
liczba przyznanych stypendiów: 3
najniższa liczba punktów uprawniająca do otrzymania stypendium: 101,4720
Około 200 mieszkańców regionu wzięło udział w Gali Seniora oraz Dniu Bezpiecznego Seniora, które odbyły się 19 grudnia br. Gospodarzem i współorganizatorem wydarzenia – obok Stowarzyszenia Aglomeracja Kalisko-Ostrowska – był Uniwersytet Kaliski.
Uczestników powitał Rektor Uniwersytetu Kaliskiego, który podkreślił ogromną rolę seniorów oraz ich aktywność w życiu społecznym. Następnie dr Ewa Milewska, dyrektor Biura SAKO, podsumowała działania zrealizowane w ramach projektu „Jestem, działam, decyduję – aktywny Senior w Akademii Liderów Obywatelskich”.
W części edukacyjnej uczestnicy wysłuchali serii prelekcji poświęconych bezpieczeństwu, zdrowiu oraz współczesnym zagrożeniom. Wykłady dotyczyły m.in. uwarunkowań ochrony ludności i obrony cywilnej w Polsce (prof. dr hab. inż. dr h.c. Jarosław Wołejszo), mechanizmów i form dezinformacji (dr Łukasz Mikołajczyk, dyrektor administracyjny Uniwersytetu Kaliskiego, członek Aglomeracyjnej Rady Seniorów), edukacji żywieniowej seniorów (mgr Anna Miller, dietetyk dyplomowany), cyberbezpieczeństwa (Agnieszka Wojczyszyn oraz Joanna Śniegula z PKO Banku Polskiego), a także oszustw popełnianych na szkodę osób starszych (asp. Agnieszka Olejnik-Mucha z Zespołu ds. Profilaktyki Społecznej Komendy Miejskiej Policji w Kaliszu).
W przerwach między prelekcjami na uczestników czekał poczęstunek, stoiska tematyczne oraz badania pielęgniarskie i kosmetyczne, wykonywane przez wykładowców i studentów Wydziału Medycznego i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Kaliskiego. Swoje stanowiska edukacyjno-informacyjne zaprezentowały również Komenda Miejska Policji w Kaliszu oraz PKO Bank Polski I Oddział w Kaliszu.
Wydarzenie umilił świąteczny koncert chóru Uniwersytetu Kaliskiego, który spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem publiczności.
Prof.Hussain Jafri – wiceprezydent Światowego Sojuszu Pacjentów World Patients Alliance, wygłosił specjalny wykład dla studentów kierunku lekarskiego na Uniwersytecie Kaliskim.
Uniwersytet Kaliski jest jedynym ośrodkiem naukowym, z którym współpracuje WPA, a prof. Hussain Jafri jest profesorem wizytującym na kaliskiej uczelni. Ze względu na fakt, iż World Patients Alliance zrzesza 467 organizacji ze 124 krajów, przed naukowcami z Uniwersytetu Kaliskiego pojawia się nie tylko możliwość współpracy z organizacjami z całego świata, ale również prowadzenie badań pacjentów.
– Nasza organizacja jest głosem pacjentów, z którymi pracujemy w wielu obszarach – powiedział prof. Hussain Jafri. – Nie zapominamy, że naszym priorytetem jest jednak bezpieczeństwo pacjentów. W tym obszarze bardzo ściśle współpracujemy ze Światową Organizacją Zdrowia (WHO), której rekomendujemy pewne rozwiązania. Dzięki współpracy z badaczami z Uniwersytetu Kaliskiego, te rekomendacje będą również opracowywane również w Kaliszu.
W wykładzie uczestniczyli również naukowcy Instytutu Badań nad Bezpieczeństwem Pacjentów Uniwersytetu Kaliskiego, którzy wskazują, że dzięki współpracy uczelni z WPA, studenci kierunków medycznych mają nieograniczony do bezpłatnych webinarów, podczas których członkowie organizacji z całego świata, dzielą się własnymi doświadczeniami, w szczególności w zakresie równości w dostępie do opieki zdrowotnej, bezpieczeństwa pacjentów, profilaktyki chorób i opieki zdrowotnej skoncentrowanej na pacjencie.
Studenci kierunku Zarządzanie, podczas zajęć z Zarządzania nieruchomościami, poznawali podstawowe strategie inwestowania w nieruchomości w sposób praktyczny, wykorzystując grę strategiczną Monopoly. Rozgrywka pozwoliła analizować mechanizmy nabywania aktywów, zarządzania portfelem nieruchomości oraz podejmowania decyzji inwestycyjnych w warunkach ograniczonego kapitału i ryzyka. Studenci uczyli się oceniać opłacalność inwestycji, znaczenie lokalizacji, negocjacji cenowych oraz konsekwencje nadmiernego zadłużenia.
Gra umożliwiła także obserwację wpływu płynności finansowej, dywersyfikacji oraz momentu wejścia i wyjścia z inwestycji na długofalowe wyniki finansowe. Dodatkowo studenci analizowali rolę negocjacji na rynku nieruchomości oraz indywidualnej skłonności do ryzyka, obserwując, w jaki sposób umiejętność wypracowania korzystnych warunków transakcji oraz poziom akceptowanego ryzyka bezpośrednio wpływają na efektywność podejmowanych decyzji inwestycyjnych. Zajęcia sprzyjały pracy zespołowej, refleksji strategicznej i przełożeniu teoretycznych pojęć z zakresu inwestowania w nieruchomości na symulowane, lecz realistyczne decyzje rynkowe.
Opens in a new windowOpens an external siteOpens an external site in a new window
