Jednej z kluczowych dziedzin współczesnej informatyki – teorii szeregowania zadań – swój wykład poświęcił prof. dr hab. Stanisław Gawiejnowicz z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, który 10 grudnia spotkał się ze studentami Wydziału Politechnicznego.
Profesor przedstawił słuchaczom, jak naukowo uszeregować zadania, aby procesy — od produkcji przemysłowej po zarządzanie projektami — przebiegały szybciej, sprawniej i taniej. Wykład „Jak wszystko zrobić na czas, czyli parę słów o szeregowaniu zadań” pokazywał, jak matematyka i algorytmy wpływają na funkcjonowanie współczesnych technologii.
Od Gantta i Adamieckiego do współczesnych algorytmów
W pierwszej części prelegent omówił historyczne fundamenty tej dziedziny, wskazując pionierów takich jak Karol Adamiecki, Henry Gantt, Vilfredo Pareto czy twórca programowania dynamicznego Richard Bellman. Profesor podkreślił, że choć początki nauki sięgają XIX wieku, jej rozwój przyspieszył szczególnie w drugiej połowie XX wieku wraz z pojawieniem się komputerów i wzrostem złożoności procesów produkcyjnych.
Zastosowania od fabryk Forda po współczesne linie lotnicze
Wykład ilustrowany był licznymi przykładami praktycznymi – od historycznej taśmy montażowej Forda T po współczesne linie produkcyjne Mazdy, Airbusa i Embraera. Prelegent pokazał, że szeregowanie zadań jest kluczowe:
- w produkcji masowej,
- w systemach operacyjnych komputerów,
- w planowaniu projektów,
- w logistyce, finansach oraz sektorze militarnym,
- w organizacji pracy zespołów.
Jak działają algorytmy, które planują świat
Profesor omówił trzy główne klasy problemów szeregowania:
- Szeregowanie na jednej maszynie
– w tym m.in. algorytm Lawlera minimalizujący maksymalny koszt zakończenia zadań. - Szeregowanie na wielu identycznych maszynach równoległych
– wraz z prostym w implementacji i efektywnym algorytmem McNaughtona. - Szeregowanie na maszynach dedykowanych (flow shop)
– gdzie zastosowanie znajduje klasyczny algorytm Johnsona.
W przystępny sposób wyjaśnił różnice między zadaniami podzielnymi i niepodzielnymi, omówił podstawowe pojęcia, a także pokazał na diagramach Gantta-Adamiecki, jak wyglądają harmonogramy tworzone przez poszczególne algorytmy.

Wnioski: matematyka, która usprawnia rzeczywistość
W podsumowaniu prof. Gawiejnowicz zaznaczył, że choć dla części problemów szeregowania zadań znane są algorytmy optymalne o złożoności wielomianowej, to istnieje wiele praktycznych problemów dla których złożoność obliczeniowa należy do klasy NP-trudnych.
Wykład cieszył się dużym zainteresowaniem pracowników i studentów Wydziału Politechnicznego, stanowiąc wartościowy most między teorią a praktyką nowoczesnych systemów produkcyjnych i informatycznych.














































































































































































































































































