Rok: 2024

Aż 7 do 10 kobiet musi oddać swoje włosy, aby móc stworzyć perukę dla jednej osoby po chemioterapii. Na ten piękny gest, który kobietom zmagającym się z rakiem przywraca poczucie własnej wartości, zdecydowało się 19 pań, w tym studentki Uniwersytetu Kaliskiego. W środę 19 czerwca na Wydziale Medycznym i Nauk o Zdrowiu zainaugurowano drugą edycję projektu „Moje włosy dają siłę”.

Projekt wystartował w 2021 roku z inicjatywy jednej z nauczycielek Zespołu Szkół Ekonomicznych w Kaliszu. – Dla mnie motywacją był fakt, że 25 lat temu moja mama przeszła przez raka piersi, dlatego znam te wszystkie amazonki – jej koleżanki. Wszystkie one zgodnie mówią, że gdy usłyszały diagnozę, pierwszą myślą było: co będzie, gdy wypadną mi włosy? Oczywiście bały się także utraty piersi. Zastanawiały się: czy stracę kobiecość, czy przestanę być kobietą? A przecież to nieprawda – mówi Izabella Galuba-Bryja, inicjatorka projektu.

Na bazie tych osobistych doświadczeń postanowiła pomóc kobietom, którym rak odbiera nie tylko zdrowie, ale także poczucie własnej wartości. Tak zrodził się projekt „Moje włosy dają siłę”, choć nie był to jedyny cel tego przedsięwzięcia. – To był czas głębokiej pandemii, dlatego nie chodziło mi tylko o włosy, ale to było takie nasze antidotum na odosobnienie, izolację i lęk, który nam wtedy towarzyszył. A z tym projektem związanych było dużo spotkań, wykładów czy warsztatów – mówi Izabella Galuba-Bryja. Do udziału w przedsięwzięciu zachęciła kilka uczennic. – Najpierw budowałyśmy wartość siebie, żeby móc się dzielić sobą i dokładnie taki sam cel przyświeca tej akcji teraz. A ścięcie włosów jest jakby „przy okazji” – dodaje.

Izabella Galuba-Bryja z Zespołu Szkół Ekonomicznych w Kaliszu, inicjatorka projektu “Moje włosy dają siłę”

Włosy odrosną…

Słowa nauczycielki potwierdza 18-letnia Nadia z „Ekonomika”, która 19 czerwca, inaugurując tym samym drugą edycję projektu, jako pierwsza zasiadła na fotelu fryzjerskim. – Od zawsze chciałam pomagać, ale gdy szłam do pierwszej klasy technikum ten projekt bardzo mnie zainspirował. Również dlatego, że widziałam, jak moje koleżanki, które wtedy oddały włosy spotykają się i razem spędzają czas. To nie było tylko oddanie włosów, ale nowe znajomości i przyjaźnie. Dlatego zapuszczałam włosy przez 4 lata i czekałam na to bardzo. To jest coś pięknego, gdy można komuś pomóc – mówi Nadia Makarońska.

18-letnia Nadia w trakcie obcięcia włosów…

…i po. Jeszcze piękniejsza: zewnętrznie i wewnętrznie.

Na ten piękny gest zdecydowała się także 10-letnia Paulinka, która niedawno przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej. Do Uniwersytetu Kaliskiego, który został partnerem akcji, przyszła wraz z mamą, która bardzo wspierała córkę. – O tej akcji dowiedziałam się właśnie od mamy. Chcę oddać włosy dla dzieci i dorosłych chorych na raka – wyznała Paulinka. Ze swoimi długimi włosami pożegnała się bez żalu. – Nie jest mi ich szkoda, bo włosy odrosną – dodała.

W dobrych rękach

To nie pierwsze dziecko, które dla Fundacji Rak’n Roll ścinała Patrycja Jóźwin, mistrzyni nożyczek i kręconych włosów – partnerka tegorocznej edycji projektu „Moje włosy dają siłę”. – Przyszła do mnie kiedyś 7-letnia dziewczynka z tatą. Powiedziała, że widziała w sklepie dziewczynkę, która miała takie plamki na głowie i wyglądała, jak czekolada Milka. To były kępki włosów, bo pozostałe jej wypadły. Rodzice wytłumaczyli jej wówczas, że dziewczynka jest chora i prawdopodobnie będzie potrzebowała włosów. Dlatego ta 7-latka zdecydowała się oddać swoje.

Włosy dla dzieci chorych na raka oddała 10-letnia Paulinka. W tym pięknym postanowieniu wspierała ją mama.

Najczęściej na ścięcie długich włosów decydują się dziewczynki po Pierwszej Komunii Świętej i kobiety tuż po ślubie; wcześniej zależy im na okolicznościowej fryzurze. Warto wówczas pomyśleć o oddaniu włosów na szczytny cel. Patrycja Jóźwin zaznacza jednak, że nie wszystkie nadają się na peruki czy tupeciki. – Muszą to być włosy naturalne, niefarbowane. Oczywiście też odpowiednio długie, ponieważ obcinamy co najmniej 35 cm – wyjaśnia stylistka. – Najpierw dzielimy włosy u ujścia, zaplatamy gumki, splatamy warkoczyki i zakańczamy ten proces kolejną gumką.

Tak przygotowane włosy trafiają do założonej w 2009 r. Fundacji Rak”n Roll w Warszawie, dzięki której kobiety po chemioterapii otrzymują peruki bezpłatnie. – Włosy poddawane są następnie specjalnej obróbce i robi się z nich peruki. Niewiele osób ma świadomość, że do zrobienia zwyczajnego „boba” dla jednej osoby potrzeba włosów od 7 do 10 kobiet – dodaje Izabella Galuba-Bryja.

Patrycja Jóźwin, stylistka fryzur (z lewej) przygotowuje włosy, dobiera dziewczętom fryzury i zgodnie z wymogami Fundacji Rak’n Roll ścina włosy

Studentki uniwersytetu też oddadzą włosy

Po raz pierwszy do projektu przystąpiła nasza uczelnia. – Zgłosiły się do mnie studentki z pytaniem, czy mogą mnie prosić o opiekę i koordynowanie tej akcji z ramienia Uniwersytetu Kaliskiego. Naszą studentką jest zresztą absolwentka „Ekonomika” Sylwia Staniewska, która jeszcze w szkole uczestniczyła w tym projekcie i dziś jest jego koordynatorką – mówi dr Anna Matuszewska z Wydziału Nauk Społecznych, prof. Uniwersytetu Kaliskiego. – Oczywiście włączyliśmy się w tę cenną inicjatywę i przy okazji oferujemy dziewczynom porady trychologiczne i dietetyczne, ale też staramy się pomóc w tej integracji, o której wspominała pani Izabella Galuba-Bryja. To jest bardzo ważne: ta grupa, wspólne spędzanie czasu, warsztaty i wykłady. Na pewno będziemy kontynuować tę akcję, znając nasz zapał i przychylność pana rektora dla wszystkich tego typu inicjatyw. Dziękujemy też Wydziałowi Medycznemu i Nauk o Zdrowiu, który użyczył nam pomieszczeń oraz pani Roksanie Zielnik za wszelką pomoc w realizacji tego przedsięwzięcia.

Po raz pierwszy do projektu przystąpił Uniwersytet Kaliski oraz nasze studentki. Koordynatorem akcji z ramienia uczelni jest dr Anna Matuszewska z Wydziału Nauk Społecznych, prof. Uniwersytetu Kaliskiego

To właśnie tam będą odbywać się cięcia i zajęcia dla uczestniczek projektu. Swoje włosy oddały na razie Nadia i Paulinka, ale w kolejce czekają następne chętne, m.in. studentki uniwersytetu, uczennice „Ekonomika”, kilka nauczycielek i zaprzyjaźnionych pań – w sumie 19 dziewcząt i kobiet. – Pielęgnacją ich włosów, a następnie dobraniem fryzury i ścięciem zajmie się Patrycja Jóźwin, Uniwersytet Kaliski zaoferował nam porady, jak się zdrowo odżywiać, jak dbać o włosy i o siebie w ogóle w wielu aspektach, przed nami również spotkanie z amazonkami i profilaktyka nowotworowa – wymienia Izabella Galuba-Bryja. I zachęca kolejne dziewczyny i panie, by przyłączyły się do akcji.  – Wszystkie piękniejemy w tym projekcie: i wewnętrznie, i zewnętrznie, ale też ten projekt uczy nas wrażliwości na świat. Włosy odrosną, a my możemy komuś pomóc. Na wszystkie chętne panie czekamy z otwartymi ramionami – dodaje inicjatorka akcji.  

Od pierwszej edycji projektu „Moje włosy dają siłę”, swoje włosy przekazało około 30 pań.

Rektorem Uniwersytetu Kaliskiego w kadencji 2024-2028 będzie ponownie prof. Andrzej Wojtyła. W wyborach, które odbyły się 18 czerwca br. startowało dwóch kandydatów – dr hab. n. med. Andrzej Wojtyła oraz prof. Jan Matysiak. Dotychczasowy rektor uzyskał w głosowaniu poparcie 22 spośród 26 głosujących elektorów.

Wybory na uczelniach wyższych mają długą tradycję i znacząco różnią się od tradycyjnych elekcji – przede wszystkim społeczność akademicka nie głosuje bezpośrednio na kandydata na rektora, ale wybiera elektorów. Swoich przedstawicieli w Kolegium Elektorów mają zatem studenci, naukowcy, wykładowcy i pracownicy administracji. W przypadku Uniwersytetu Kaliskiego, wybrano 29 elektorów, którzy w ub. tygodniu mieli możliwość zapoznania się z dorobkiem naukowym kandydatów oraz ich programem i właśnie we wtorek 18 czerwca, decydowali w głosowaniu, komu powierzyć kierowanie uczelnią przez najbliższe cztery lata.

Niespodzianki nie było – Kolegium Elektorów zdecydowało, że rektorem ponownie będzie prof. Andrzej Wojtyła, który kieruje uczelnią od 2018 roku. W tym czasie została ona przekształcona z Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Akademię Kaliską, a następnie, decyzją Sejmu, został powołany Uniwersytet Kaliski.

Prof. Andrzej Wojtyła ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu. W 1990 r. uzyskał specjalizację II stopnia z pediatrii, a w 2004 r. – specjalizację z zakresu zdrowia publicznego. W 2005 r. otrzymał stopień doktora nauk medycznych, a w 2014 r. – doktora habilitowanego. W latach 1994–96 pracował jako visiting researcher w Georgetown University w Waszyngtonie. Uzyskał amerykańskie tytuły zawodowe Public health administraion certificate oraz Public health management certificate. W latach 1992–1993 sprawował urząd ministra zdrowia i opieki społecznej, a w okresie 2005–06 – podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia. Od 2006 do 2010 r. był Głównym Inspektorem Sanitarnym. W latach 2010–12 zajmował stanowisko dyrektora Instytutu Medycyny Wsi w Lublinie, kierował też tamtejszym Zakładem Promocji Zdrowia, Żywności i Żywienia. Od 2012 do 2015 r. był adiunktem w Zakładzie Zdrowia Matki i Dziecka Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu. Od 2014 r. związany jest z uczelnią – najpierw wykładał jako profesor nadzwyczajny w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej, a w 2018 roku został rektorem tej uczelni. W kolejnych wyborach prof. Andrzej Wojtyła nie miał kontrkandydata i ponownie zyskał zaufanie elektorów, dzięki czemu mógł kontynuować misję przekształcenia uczelni zawodowej w Uniwersytet. Był posłem na Sejm (I, III i IV kadencji ) oraz senatorem RP IX kadencji.

Kontrkandydatem dotychczasowego rektora był prof. Jan Matysiak, który karierę naukową rozpoczął w 2006 roku, gdy zdobył dyplom magistra farmacji. Cztery lata później uzyskał stopień naukowy doktora nauk farmaceutycznych (naukowa bioanaliza), a w 2016 roku stopień naukowy doktora habilitowanego. W 2021 roku uzyskał tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu, w dyscyplinie nauki farmaceutyczne. Prof. Matysiak od początku związany jest z Uniwersytetem Medycznym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie od 2017 roku pełni funkcję kierownika Katedry i Zakładu Chemii Nieorganicznej i Analitycznej. Od 2010 roku, związany również z kaliską Państwową Wyższą Szkołą Zawodową, później Akademią Kaliską i obecnie z Uniwersytetem Kaliskim, gdzie pełnił m. in. funkcje kierownika Katedry Kosmetologii, czy prodziekana Wydziału Medycznego.

– Cieszę się, że moje dotychczasowe wysiłki na rzecz rozwoju uczelni zostały zauważone i że studenci, oraz pracownicy chcą, abym nadal kierował Uniwersytetem Kaliskim – powiedział po ogłoszeniu wyników wyborów  prof.  Andrzej Wojtyła. – Po raz kolejny społeczność akademicka Uniwersytetu Kaliskiego powierzyła mi swoje losy na cztery lata. Z jednej strony odczuwam więc radość i satysfakcję, ale z drugiej wiem, jaka spoczywa na mnie odpowiedzialność. Jesteśmy uczelnią, która się rozwija, najmłodszym uniwersytetem w Polsce, zatem przed nami spore wyzwania organizacyjne, naukowe, dydaktyczne. Wynik wyborów mówi, że nie mamy czasu na eksperymenty, jałowe dyskusje, ale na wytężoną pracę. Zwracając się do studentów i pracowników to zresztą zapowiedziałem, gdy mój program wyborczy zamknąłem w jednym zdaniu: zamierzam z udziałem moich wspaniałych studentów i współpracowników rozwijać uczelnię i nie dopuścić do tego, aby został zaprzepaszczony dorobek ostatnich lat. Przed nami jest wiele do zrobienia – czekają nas kolejne oceny parametryczne, a ambitny plan zakłada, iż uzyskamy co najmniej kategorię B+ w siedmiu dyscyplinach naukowych. Wiem, że razem możemy tego dokonać.

Chwilę po wyborze przedstawiciele większości uczelnianych jednostek, ale również kontrkandydat prof. Andrzeja Wojtyły, złożyli nowemu rektorowi gratulacje.

Studenci kierunku ratownictwo medyczne na Wydziale Medycznym i Nauk o Zdrowiu, wzięli udział w ćwiczeniach jednostek PSP i OSP z powiatów kaliskiego i konińskiego, zorganizowanych 12 czerwca przez Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Kaliszu przy współudziale Uniwersytetu Kaliskiego.

W miejscowości Zbiersk Cukrownia w gminie Stawiszyn, uczestnicy ćwiczeń musieli zmierzyć się z dwoma pozorowanymi wypadkami i udzielić pomocy 25 osobom. Tego typu zdarzenia masowe nie zdarzają się często, dlatego tak ważne jest przećwiczenie procedur w razie realnego zagrożenia, aby koordynacja wszystkich służb była perfekcyjna.

Studenci odegrali role osób poszkodowanych, a także działali w charakterze pozorowanego Zespołu Ratownictwa Medycznego. W tego typu ćwiczeniach uczestniczą kilka razy w roku, aby lepiej przygotować się do pracy w zawodzie ratownika medycznego.